ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ Γ.Σ.Ε.Ε 22-9-2008

Εισήγηση του Προέδρου της ΔΑΚΕ και Γεν.Γραμματέα της ΓΣΕΕ Κ.Πουπάκη κατά την Ολομέλεια της Διοίκησης της ΓΣΕΕ.

ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

Η πραγματικότητα είναι ότι ο παγκοσμιοποιημένος και χωρίς όρους ανταγωνισμός σήμερα είναι τεράστιος με αποτέλεσμα να δημιουργούνται κλυδωνισμοί ακόμη και σε μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες προσπαθούν να βρουν διεξόδους επιβίωσης. Ιδιαίτερες πιέσεις σε ολόκληρο τον κόσμο δέχονται κυρίως οι μέχρι πριν λίγα χρόνια κρατικές μονοπωλιακές επιχειρήσεις, οι οποίες στραγγαλίζονται στο βωμό της ανάδειξης ανταγωνιστών.
Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε παράλληλα ότι η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας και η καθημερινή "ανάγκη" για νέες και αναβαθμισμένες υπηρεσίες προς το καταναλωτικό κοινό μπροστά στον ανταγωνισμό από την απελευθέρωση της αγοράς χρειάζεται:
· Αλλαγή του τρόπου θεώρησης της διαχείρισης και αξιοποίησης των κρατικών υποδομών, οι οποίες αποτελούν μέσα παροχής αγαθών κοινής ωφελείας.
· Τοποθέτηση ορίων ανάμεσα στο «που αρχίζει» και "που τελειώνει" το συμφέρον των πολιτών, «που ξεκινά» και «που σταματά» το κέρδος και τα "θέλω" των ιδιωτικών συμφερόντων.
· Ιδιαίτερα με της εθνικής σημασίας κρατικές υποδομές που θα πρέπει να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα εξυγίανσης, αναδιοργάνωσης, εκσυγχρονισμού ώστε να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν στον σκληρό ανταγωνισμό της απελευθερωμένης αγοράς, αφού έναντι οποιουδήποτε τιμήματος πρέπει να παραμένουν στον έλεγχο του Κράτους. Διασφαλίζοντας έτσι μ’ αυτό τον τρόπο την ασφάλεια, την απρόσκοπτη παροχή υπηρεσιών και τη σωστή τιμολογιακή πολιτική για όλους τους πολίτες της χώρας-ζητήματα που ο ρόλος του Δημοσίου πρέπει να είναι και να παραμείνει αποφασιστικός.
Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να τεθούν συγκεκριμένοι στόχοι για την αναβάθμιση των δημόσιων επιχειρήσεων κοινωνικού ενδιαφέροντος. Η εκχώρηση τους σε ιδιώτες, απλά γιατί κάποιοι το λένε, χωρίς να εξηγούν και χωρίς να έχουν προσπαθήσει να τις εξυγιάνουν, να τις λειτουργήσουν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με διαφάνεια, με αξιοκρατία, δεν αποτελεί λύση. ¨Οταν μάλιστα οι ίδιοι ενώ από τη μια μεριά μιλάνε για εκχώρηση στους ιδιώτες από την άλλη ταυτόχρονα να χρησιμοποιούν το υπάρχον σύστημα για να δημιουργήσουν νέες θέσεις ημετέρων.

ΔΕΚΟ

Όταν σε όλους είναι γνωστό ότι οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες με τους εκλεκτούς τους-διορισμένους- διοικητές, οι οποίοι μέχρι και σήμερα βρίσκονται στο απυρόβλητο, είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για τις ελλειμματικές ΔΕΚΟ:
· Για την κακοδιαχείρισή τους, που τις κατάντησαν ζημιογόνες
· Για την τακτική τους να καθορίζουν μόνοι τους-με το έτσι θέλω-τις αυξήσεις των ήδη παχυλών αμοιβών τους
· Για τη διαμόρφωση επιπλέον θέσεων γενικών διευθυντών και στρατιών καλοπληρωμένων συμβούλων του περιβάλλοντός τους
· Και για τα πολυτελή αυτοκίνητα και τις φουσκωμένες πιστωτικές κάρτες τους που ξεχρεώνονται από τους μισθούς των εργαζομένων.
Κάποιοι, δυστυχώς για να καλύψουν δικές τους αδυναμίες αλλά & την ανικανότητα ορισμένων επιλεγμένων από αυτούς διοικητών να διαπραγματευτούν- εισηγούνται & τελικά επιβάλλουν μονομερείς παρεμβάσεις αποκλειστικά σε βάρος των εργαζομένων & νεοπροσλαμβανομένων, μεταφέροντας σε αυτούς τις δικές τους ευθύνες, επιβάλλοντάς τους να ζουν με μισθούς πείνας και με αυξήσεις- "ψίχουλα" στα όρια του πληθωρισμού, αφού με την τελευταία νομοθετική ρύθμιση:
Τους στερούν και αυτό ακόμα το ιερό δικαίωμα της διαπραγμάτευσης-μέσω της κατάργησης του θεσμού των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Τους απαγορεύουν να έχουν διεκδικήσεις έστω ακόμα και μέσω της διαιτησίας-μετά το "φίμωμα" του Οργανισμού Μεσολάβησης Διαιτησίας (μοναδικού θεσμού ομόφωνα εγκριθέντος από την Ελλην. Βουλή).
Αλήθεια, για αυτές τις ΔΕΚΟ-που κάποιοι καρεκλοκένταυροι όλων των κυβερνήσεων βούλιαξαν στα χρέη-χωρίς να τους ζητηθούν οποιεσδήποτε ευθύνες, πως άραγε νιώθουν οι εκ Βρυξελών τεχνοκράτες, συμβουλάτορες-Golden Boys του Υπουργού Μεταφορών, με τις κοντόφθαλμες νεοφιλελεύθερες λογικές τους, αφού σήμερα περισσότεροι από 100.000 εργαζόμενοι σε αυτές παραμένουν από τις αρχές του χρόνου χωρίς ούτε ένα ευρώ αύξηση, ενώ την ίδια στιγμή η ακρίβεια έχει σαρώσει τα εισοδήματα όλων των ελληνικών νοικοκυριών; Νοιώθουν άραγε ντροπή για τους εργαζόμενους-αφού και σε αυτές υπάρχουν εργαζόμενοι των 700 και 800 ευρώ...με τέτοιες μάλιστα λογικές που τελικά προκαλούν ρωγμές και στο κοινωνικό πρόσωπο της Κυβέρνησης-αν ενδιαφέρονται υποτίθεται πραγματικά γι’ αυτήν σαν Κυβερνητικά στελέχη της;

ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Το συνδικαλιστικό κίνημα διεκδικεί πάντα το καλύτερο για τους εργαζομένους:
Σταθερές θέσεις εργασίας, βελτιωμένα εισοδήματα, κοινωνικές παροχές και μια αγορά εργασίας με όρους και κανόνες.
Φυσικά, αν και οι στόχοι αυτοί για εμάς αποτελούν τον κορμό του διεκδικητικού μας πλαισίου, δεν παύουμε να αντιλαμβανόμαστε-έχοντας επαφή με την πραγματικότητα- ότι μια κυβέρνηση έχει να ισορροπήσει ανάμεσα σε μια σειρά ζητημάτων, να "παντρέψει" προτάσεις διάφορων κοινωνικών ομάδων-αλληλοσυγκρουόμενων μάλιστα ορισμένες φορές- και να προωθήσει πολιτικές μέσα από τη σύνθεση απόψεων. Για αυτό και δεν πετάμε στα σύννεφα. Ούτε μας πείθουν οι μεγάλες υποσχέσεις. Θέλουμε και διεκδικούμε έργα υπέρ των εργαζομένων και όχι παχιά λόγια του αέρα.
Γνωρίζουμε ότι βρισκόμαστε σε μια τραγική διεθνώς οικονομική συγκυρία, με το πρόβλημα της ακρίβειας να κυριαρχεί. Και το πρόβλημα αυτό απαιτεί ένα ενιαίο, υπερκομματικό πλαίσιο για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Δυστυχώς, όλες οι κυβερνήσεις, με τις πολιτικές που ακολούθησαν έχουν τεράστιες ευθύνες για την τροπή που πήρε αυτό το θέμα. Σήμερα βλέπουμε μεγαλοεπιχειρηματίες, τραπεζίτες που όλα τα προηγούμενα χρόνια έτυχαν ιδιαίτερης μεταχείρισης και ευνοήθηκαν με μια σειρά νομοθετικών πράξεων -με το πρόσχημα της στήριξης της επιχειρηματικότητας (που σε ένα σημείο μπορεί όλοι να συμφωνούμε μπροστά στον αγώνα για τη μείωση και της ανεργίας) να συνεχίζουν το πανηγύρι τους στις πλάτες των εργαζομένων. 'Ομως, όλα έχουν ένα όριο. Και η κυβέρνηση θα πρέπει εδώ και τώρα να βάλει τέλος στη λογική της άκρατης αισχροκέρδειας, και παράλληλα μέσα από τον Προϋπολογισμό να στηρίξει στην πράξη τα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά στρώματα.
Να προβλεφθεί πέρα από τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η Ελληνική κοινωνία-με διαβούλευση που δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν είδαμε από την αλαζονική συμπεριφορά μεμονωμένων ευτυχώς Κυβερνητικών στελεχών, η στροφή στα ζητήματα της καθημερινότητας, στην επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν σήμερα τα χαμηλά οικονομικά στρώματα ......

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

Ακούγεται από πολλούς, κόμματα, οργανώσεις, συνδικάτα μετά την ανακοίνωση των νέων μέτρων, να ξεχνάνε ξαφνικά αυτά που τόσα χρόνια υποστήριζαν, ότι πρέπει δηλαδή επιτέλους όλοι να συνεισφέρουν μέσω της φορολογίας στην υλοποίηση των κοινωνικών πολιτικών που όλοι απολαμβάνουν, και όχι μόνο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι που πληρώνουν μέχρι σήμερα πολύ παραπάνω από το 55% του συνολικού φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων.
Στην παρούσα φάση, πρέπει καταρχήν να παραδεχτούμε ότι τα νέα φορολογικά μέτρα δεν αφορούν άμεσα στους μισθωτούς, αλλά αντιθέτως τους προσφέρουν μια προοπτική σταδιακής ελάφρυνσης τους, έστω & μερικής. Και αν πραγματικά θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι σαν συνδικαλιστικό κίνημα, θα πρέπει να διεκδικήσουμε η φορολογική ελάφρυνση μισθωτών να μην αρχίσει το 2010, αλλά άμεσα από το 2009.
Δεν το χωρά ο νους κανενός μισθωτού, ότι ορισμένοι άλλοι-και όχι φυσικά όλοι-οι ασυνεπείς δηλαδή ελεύθεροι επαγγελματίες οι οποίοι μέσα από την καθημερινότητα μας γνωρίζουμε πολύ καλά-ότι ορισμένοι κερδίζουν τεράστια εισοδήματα, να εμφανίζονται ξαφνικά μέσα από τις φορολογικές τους δηλώσεις ότι τάχα κερδίζουν όσα κι ένας χαμηλοσυνταξιούχος, καταβάλλοντας μερικές εκατοντάδες ευρώ ή και τίποτα ακόμα -εντασσόμενοι μάλιστα και στις κοινωνικές ομάδες ακόμα που χρειάζονται κοινωνική ενίσχυση και προστασία.
Ωστόσο, από την άλλη πλευρά, διαπιστώνεται ότι ο όλος σχεδιασμός, τα νέα μέτρα
· ενδέχεται να δημιουργήσουν νέες αδικίες σε βάρος εργαζομένων οι οποίοι, αν και απασχολούνται στην πραγματικότητα ως μισθωτοί, κάτω από την πίεση των εργοδοτών τους αναγκάζονται να χρησιμοποιούν μπλοκάκι
· όπως ότι μπορεί να θιγούν ορισμένοι ελεύθεροι επαγγελματίες, συνεπείς μέχρι σήμερα στις φορολογικές τους υποχρεώσεις, σε αντίθεση με άλλους κακοπληρωτές.
Πιστεύουμε ότι χρέος τόσο της κυβέρνησης όσο και των ενώσεων αντιπροσώπευσης των ελευθέρων επαγγελματιών είναι να επανεξετάσουν το υπάρχον σχέδιο στα σημεία που χωλαίνει και να προτείνουν μέτρα-λύσεις που θα προωθούν πράγματι μια δίκαιη φορολόγηση για όλους, επανεξετάζοντας τα μέτρα στη σωστή τους βάση. Αλλά να προτείνουν μέτρα, γιατί τα 4.000 ευρώ σαν μέσο όρο εισοδήματος των ελεύθερων επαγγελματιών είναι απαράδεκτος για την Ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα για τους μισθωτούς και συνταξιούχους που δεν έχουν τίποτα να αποκρύψουν αναλαμβάνοντας το μεγαλύτερο βάρος
Τέλος δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε ότι καθαρά άδικα είναι όλα τα μέτρα επιβολής έμμεσης φορολογίας. Αυτό το γνωρίζει ακόμη και ο τελευταίος οικονομολόγος. ʼρα, εκτιμώ ότι και το θέμα της αύξησης των τελών κυκλοφορίας πρέπει να επανεξεταστεί. Μπορεί μεν να έχουν "παγώσει" τα τελευταία 3 χρόνια, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η επιβολή ενός ενιαίου πλαφόν αύξησης, για όλους, είναι δίκαιο.

ΕΓΣΣΕ

Οι συλλογικές συμβάσεις αμφισβητούνται από ορισμένες αισχρές εργοδοσίες, ενώ οι κινητοποιήσεις και οι διεκδικήσεις μας αντιμετωπίζονται συχνά με αστυνομικά μέτρα και απαγορεύσεις. Τραπεζίτες και μεγαλοεπιχειρηματίες με τεράστια υπερκέρδη επιζητούν να βάλουν ταφόπλακα στις συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Όμως, αυτό δεν θα το επιτρέψουμε. Δεν θα αφήσουμε κανέναν να μετατρέψει την αγορά εργασίας με μεσαιωνικό κάτεργο, στο οποίο θα επικρατούν οι κανόνες του χάους. Και φυσικά θα πιέσουμε την κυβέρνηση με όλους τους τρόπους για να ληφθούν όλες οι απαραίτητες αποφάσεις σε πολιτικό επίπεδο που θα δημιουργήσουν ένα πλέγμα προστασίας για τους μισθωτούς από τις τυχόν ανήθικες εργοδοσίες.
Στο πλαίσιο αυτό, ο ΣΕΒ & οι υπόλοιποι εργοδοτικοί φορείς θα πρέπει να αφήσουν τα προσχηματικά δήθεν βήματα διαλόγου & να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Δεν θα κλάψει κανείς αν περιορίσουν λίγο τα υπερκέρδή τους, αυτή τη δύσκολη και κρίσιμη για όλη την κοινωνία περίοδο. Και ας ζητήσουμε εμείς, η ΓΣΕΕ, την επαναδιαπραγμάτευση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας γιατί περιμένει ένας πολύ δύσκολος χειμώνας τους εργαζομένους και δη τους χαμηλόμισθους.

ΑΚΡΙΒΕΙΑ

Το φαινόμενο της ακόρεστης ακρίβειας είναι εντελώς απαράδεκτο. Και δεν είναι δυνατόν όλα να δικαιολογούνται τάχα από την ελεύθερη αγορά και τον ελεύθερο ανταγωνισμό. ʼλλωστε, στην Ελλάδα για ποια ελεύθερη αγορά μιλάμε; Εδώ έχει αποδειχτεί ότι τα κάθε λογής καρτέλ και ολιγοπώλια λυμαίνονται τον κόπο των μεσαίων και χαμηλών οικονομικά στρωμάτων της κοινωνίας.
Η Πολιτεία έχει υποχρέωση να βάλει ένα φραγμό στο πανηγύρι που έχει στηθεί σε βάρος των χαμηλόμισθων, των χαμηλοσυνταξιούχων
Έχει υποχρέωση την προστασία του εισοδήματος τους μέσω θέσπισης κανόνων, μέτρων, αλλά και ελέγχου της απελευθερωμένης αγοράς.
Να μπει φρένο στην ακρίβεια και στον πληθωρισμό. Σύγκλιση με την Ευρώπη.
Να ενισχυθούν οικονομικά οι χαμηλόμισθοι-χαμηλοσυνταξιούχοι,- άνεργοι.
Να ελεγχθεί και να τιμωρηθεί αυστηρά η κερδοσκοπία και η νοθεία στην αγορά.
Να προστατευθούν τα νοικοκυριά από τα δάνεια και τους πλειστηριασμούς.

Aλλά και άλλα επιπλέον εξειδικευμένα μέτρα που έχουμε καταθέσει, συμπληρωματικά στα παραπάνω, που για μας επιβάλλεται να ληφθούν, όπως:
· ʼμεσα μέτρα για ουσιαστικό έλεγχο της αγοράς και ενίσχυσης των ελεγκτικών μηχανισμών (γιατί διαφορετικά και η όποια οικονομική ενίσχυση - ενίσχυση θα είχε την ίδια ακριβώς τύχη).
· Επιβολή διατίμησης αν χρειαστεί, για συγκεκριμένα είδη πρώτης ανάγκης (που διαπιστώνεται ακραία κερδοσκοπία) και για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
· Ενίσχυση των χαμηλών εισοδημάτων (εργαζομένων, ανέργων, συνταξιούχων) από το Ταμείο κατά της Φτώχειας.
· Μείωση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης, τα απαραίτητα για την επιβίωσή μας.
· Παρέμβαση για την μείωση των επιτοκίων Δανεισμού (από τις Τράπεζες που φθάνουν και το 17%) & των πλειστηριασμών που παρά τις αντίθετες κατευθύνσεις-συνεχίζονται.
· Πάγωμα των τιμολογίων των ΔΕΚΟ, και των οφειλών χαμηλών εισοδημάτων προς αυτές για να μην πραγματοποιείται διακοπή των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Πιστεύουμε ότι ο αγώνας του Συνδικαλιστικού Κινήματος πρέπει να στοχεύει στη διαρκή προστασία και ενίσχυση του εισοδήματος των εργαζομένων από τα μονοπώλια & τα καρτέλ, που λυμαίνονται την αγορά και όχι για τη δημιουργία μόνο, πολιτικών εντυπώσεων. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις έχουν διαχρονικά πολύ μεγάλες ευθύνες για το γεγονός ότι δεν έχουν μπει στοιχειώδεις φραγμοί. Ότι δεν έχει προφυλαχθεί επαρκώς το κοινωνικό σύνολο, παρά το γεγονός ότι όλοι μας, τόσο στην Ελλάδα όσο & στην υπόλοιπη Ευρώπη, διαπιστώσαμε από νωρίς ότι το όνειρο της ελεύθερης αγοράς, χωρίς βασικό έλεγχο και κανόνες, θα μετατρεπόταν σταδιακά σε εφιάλτη από ορισμένα ασύδοτα επιχειρηματικά συμφέροντα. ʼλλο ελεύθερη αγορά λοιπόν και άλλο ασύδοτη αγορά παραδομένη στα χέρια της κερδοσκοπίας.

ΤΡΑΠΕΖΕΣ

Η συμπεριφορά των τραπεζιτών έχει εξοργίσει όλους τους εργαζομένους. Λειτουργούν σαν κράτος εν κράτει και δεν υπολογίζουν κανέναν παρά μόνο τα υπερκέρδη τους.
Όμως, κανένας εργαζόμενος δεν θα τους κάνει τη χάρη να τους επιτρέψει να καταργήσουν τον ιερό θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Και ευτυχώς, στην προκειμένη αποδεικνύεται ότι η Δικαιοσύνη δεν είναι τυφλή. Έχει μάτια και βλέπει το άδικο και την ανηθικότητα των κακομαθημένων τραπεζιτών.
Ο χειμώνας αυτός για τoυς τραπεζίτες θα είναι πολύ θερμός εάν δεν αλλάξουν τακτική και αν δεν βάλουν στην άκρη τα νταϊλίκια τους. Ο διάλογος & η συλλογική διαπραγμάτευση είναι οι δύο βασικοί πυλώνες της εργασιακής ειρήνης που επικρατεί εδώ και χρόνια στην ελληνική αγορά εργασίας. Εάν δεν σταματήσουν να τους ροκανίζουν, τότε θα υποστούν τις συνέπειες.
Με τέτοιες ετσιθελικές συμπεριφορές οι τραπεζίτες έχουν δικαίωμα να συμπεριφέρονται μόνο στα "στελέχη" τους εκείνα, τα οποία και αμείβουν με πολλά εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο, χορηγώντας διάφορα εξωπραγματικά, προκλητικά για τους υπόλοιπους εργαζόμενους και την ελληνική κοινωνία παχυλά μπόνους μέσω επιχειρησιακών σχεδίων, παρέχοντας ακόμη και.... κληρονομικό δικαίωμα. Κάτι ξέρει από αυτά η Διοίκηση της Εθνικής που πιστεύουμε ότι είναι και η κύρια υπεύθυνη για αυτήν την κατάσταση. Μιας τράπεζας που οφείλει να έχει διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης των πραγμάτων, αφού είναι κρατικού ενδιαφέροντος και ο διοικητής της είναι διορισμένος από την Κυβέρνηση-που επιτέλους δεν μπορεί να παρακολουθεί τα διαδραματιζόμενα σαν θεατής.
Γι' αυτό και καλά θα κάνουν λοιπόν τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη να "τραβήξουν το αυτί" στους κακομαθημένους εδώ και δεκαετίες τραπεζίτες, να τους δώσουν να καταλάβουν ότι το σύστημα "πάρτα όλα" με το οποίο αντιμετωπιζόντουσαν επί σειρά ετών έχει και τα όρια του. Κι ας αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες του και ο λαλίστατος -μέχρι σήμερα για κοινωνικές δήθεν συμμαχίες ΣΕΒ, τη στιγμή που ο ίδιος καθαγιάζει τις καθεστωτικές αυτές πρακτικές.


ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ- ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ

Ζητάμε από την κυβέρνηση να αντιμετωπίσει και το Ασφαλιστικό. Ο νόμος "μπάζει" από αρκετά σημεία του, ενώ παρά τις σε βάρος των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων περικοπές, δεν αντιμετωπίζονται τα δυσεπίλυτα προβλήματα του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης. Και εδώ έχει ευθύνες το συνδικάτο, γιατί δεν συμμετείχε στο διάλογο. Γιατί συμμετέχει επιλεκτικά (συμμετείχαν κάποιοι στον Νόμο Ρέππα, δεν συμμετείχαν πριν από λίγο καιρό λόγω...διαφορετικής Κυβέρνησης). Και εφιστούμε την προσοχή στα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη για το θέμα της αναθεώρησης του θεσμού των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων.
Ναι. Ο κανονισμός πρέπει να αναθεωρηθεί με δεδομένο ότι υφίσταται εδώ και 50 χρόνια. Μέσα σε αυτή τη μεγάλη χρονικά περίοδο πολλά έχουν αλλάξει στην αγορά εργασίας.
¨Ομως, η αναθεώρηση του Κανονισμού δεν πρέπει να σημαίνει και μείωση παροχών ή και δικαιωμάτων. Πρέπει να σημαίνει δικαιότερες λύσεις για τους εργαζομένους και κακώς μέχρι σήμερα που απείχε το συνδικαλιστικό κίνημα. ʼλλωστε, αν και ο Κανονισμός υφίσταται πολλά χρόνια και η αγορά εργασίας έχει αλλάξει, ακόμη και σήμερα δεν υφίσταται κανένα σύστημα Υγιεινής και Ασφάλειας για τους εργαζομένους, το οποίο να τους διασφαλίζει καλύτερες συνθήκες εργασίας. Και αρκεί κανείς να δει τι γίνεται κάθε χρόνο στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη και σε μεγάλες εταιρείες βαρέων κλάδων της οικονομίας, με δεκάδες εργαζομένους να χάνουν τη ζωή του εν ώρα εργασίας για ένα μεροκάματο.
Για αυτό απαιτούμε από την αρμόδια Υπουργό να μην λάβει υπόψη το πόρισμα που της έδωσε η Επιτροπή Μπεχράκη. Κανονικά πρέπει να γίνει μια έκθεση που να απαντά σε όλα τα ερωτήματα. Να εξετάζει το κάθε επάγγελμα ξεχωριστά και να εξηγεί με επιστημονική επάρκεια τους όποιους λόγους μεταβολής από το υφιστάμενο καθεστώς. Να μην διερευνά μόνο τα επαγγέλματα τα οποία οδεύουν εκτός Κανονισμού αλλά ταυτόχρονα και όσα πρόκειται να ενταχθούν για πρώτη φορά στον κατάλογο. ʼλλωστε, πολλά επαγγέλματα είναι συναφή μεταξύ τους ή εμπλέκονται σε επίπεδο παραγωγικής διαδικασίας. Μια έκθεση θα πρέπει να είναι συγκροτημένη, να συνθέτει απόψεις και να τεκμηριώνει με κάθε λεπτομέρεια τις προτάσεις της.
Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να προτείνει λύσεις και για όσους εργαζομένους σήμερα είναι σε επαγγέλματα Βαρέα και Ανθυγιεινά τα οποία θα βγουν εκτός της υφιστάμενης λίστας. Γι΄ αυτό στην περίπτωση εξαίρεσης κάποιας ειδικότητας από την λίστα των ΒΑΕ αυτό δεν θα πρέπει να έχει καμία δυσμενή συνέπεια για τον εργαζόμενο όταν το επάγγελμά του αφαιρείται από την λίστα των ΒΑΕ ούτε βεβαίως ασφαλιστική αλλά ούτε και επαγγελματική δεν μπορεί δηλαδή ξαφνικά να κινδυνεύσουν κάποιοι από την ανεργία.
Θα πρέπει λοιπόν στα επαγγέλματα που θα εξαιρεθούν οι νέοι εργαζόμενοι από την λίστα των ΒΑΕ, να υπάρξει για τους παλαιούς επιδότηση του εργοδότη στο 100% της επιπλέον εργοδοτικής εισφοράς και μέχρι τη συμπλήρωση των 7.500 ενσήμων.
Γιατί, εάν γίνει κάτι με τον τρόπο που προτείνει η Επιτροπή Μπεχράκη, τότε ένας κακός εργοδότης αύριο θα προτιμήσει να διώξει έναν εργαζόμενο που έχει σήμερα και του κολλά "βαρέα" για να πάρει έναν καινούργιο, ο οποίος-όντας εκτός ΒΑΕ- θα του είναι πολύ πιο φθηνός.
Στη βάση μιας τέτοιας μελέτης θα μπορούσαν να εξεταστούν αλλαγές και να συμφωνηθούν λύσεις. Ειδάλλως, πρόχειρες και ατεκμηρίωτες προτάσεις θα μας βρουν όλους απέναντι.


ΟΣΕ

Σε μια εποχή που σε όλη την Ευρώπη οι σιδηροδρομικές γραμμές αναπτύσσονται, εκσυγχρονίζονται, αποτελώντας την εύκολη και φτηνή λύση, στην Ελλάδα δυστυχώς απαξιώνονται, με ευθύνη όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και διορισμένων από αυτούς διοικήσεων του ΟΣΕ. Κάποιοι "φρόντισαν" να μην έχει ο Οργανισμός έγκαιρα το κατάλληλο τροχαίο υλικό. Και είναι όλοι αυτοί που με τις προγραμματικές συμφωνίες του 1997, προέβλεψαν παραλαβή τροχαίου υλικού το 2003, το οποίο τελικά θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί το 2013!!
Δηλώσεις σήμερα του τύπου "επί των ημερών μου δεν έχει γίνει καμιά προμήθεια", επιδεινώνουν το πρόβλημα, όταν όλοι γνωρίζουμε ότι χρειάζονται άμεσα επισκευές, ανταλλακτικά και εκσυγχρονισμός, με οποιονδήποτε μάλιστα τρόπο, ώστε ο ΟΣΕ να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στο κοινωνικό σκοπό του. Πράγμα που ίσως οι διορισμένες Διοικήσεις τους λόγω της επί μακράν απουσίας τους στην «κοινωνία των Βρυξελλών» να μην γνωρίζουν, τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών που ανήκουν στα χαμηλά και μεσαία οικονομικά στρώματα, δείχνοντας μια στοιχειώδη κοινωνική συνείδηση και ευαισθησία.
Οποιαδήποτε μέτρα θα πρέπει να είναι υπέρ:
Της ασφάλειας του σιδηροδρόμου
Της διαφάνειας της λειτουργίας του
Της οικονομικής εξυγίανσης του
Της ανάπτυξης και του εκσυγχρονισμού του
Της διατήρησης του κοινωνικού ρόλου
Της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του
Της διασφάλισης των θέσεων εργασίας των εργαζομένων
Σε σχέση με το σχέδιο ανασυγκρότησης του ΟΣΕ πρέπει να πούμε ότι εκπονήθηκε, συντάχθηκε και ανακοινώθηκε χωρίς προηγουμένως να γίνει διάλογος μεταξύ Υπουργείου Διοίκησης και εργαζομένων, αφού στις όποιες συναντήσεις απλά ανακοίνωναν αποφάσεις χωρίς να δέχονται προτάσεις.
Πολλές από τις αλλαγές του σχεδίου έχουν να κάνουν με αλλαγή των εργασιακών σχέσεων και θα έπρεπε βάσει και του νόμου 3429/2005 να προηγηθεί διάλογος με τους εργαζομένους, πράγμα που για τους επικαλούμενους την Κοινότητα, το επιβάλλει όταν μιλάει για υποχρεωτική διαβούλευση.....
Το μοντέλο που ακολουθεί το σχέδιο δεν εφαρμόζεται σε καμία Ευρωπαϊκή χώρα. Κατά το παρελθόν εφαρμόστηκε στην Μεγάλη Βρετανία και απέτυχε (το 1990). Το προηγούμενο μοντέλο που είχε επιλεγεί από τον πρώην Υπουργό Μεταφορών με κεφαλή τη μητρική εταιρεία και θυγατρικές εταιρίες, εφαρμόζεται σήμερα στην Γερμανία αλλά και σ' άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Πιστεύουμε ότι μέσα από έναν ουσιαστικό και ειλικρινή διάλογο και αν ληφθούν σοβαρά υπόψη οι προτάσεις του Συνδικαλιστικού Κινήματος θα μπορέσουμε να φτιάξουμε ένα σχέδιο ανασυγκρότησης και ανάπτυξης του σιδηροδρόμου με την σύμφωνη γνώμη και τις ανάγκες όλης της κοινωνίας.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ

Είχαμε ανακοίνωση -κατάθεση σχεδίου ΟΑ από τον Υπουργό Μεταφορών, το οποίο και έλαβε την έγκριση από την ΕΕ. Είναι γνωστό ότι το θέμα της ΟΑ είναι διαχρονικό και αμιγώς πολιτικό. Η σημερινή κατάσταση είναι αποτέλεσμα μιας ανεύθυνης και απαξιωτικής πολιτικής όλων των Κυβερνήσεων και ιδιαίτερα των Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ επί μια εικοσαετία με τα δήθεν εξυγιαντικά προγράμματα δεν επεδίωξαν στρατηγικές συμμαχίες όπως έκαναν οι αερομεταφορείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αντίθετα διορίζονταν ανίκανες Διοικήσεις. Το σχέδιο που ανακοινώθηκε είναι και αυτό ένα σχέδιο το οποίο διαμορφώθηκε υπό την πλήρη απουσία των εργαζομένων. Κρατάμε λοιπόν πολλές επιφυλάξεις, επειδή οι εργαζόμενοι έχουν ήδη βιώσει 3 σχέδια εξυγίανσης από τις Κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, που σαν τελικό στόχο είχαν τους εργαζόμενους και μόνο.
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Μεταφορών οφείλει έστω και εκ των υστέρων να καλέσει σ’ ανοιχτό ουσιαστικό και όχι κατ’επίφαση διάλογο τους εργαζομένους.
Το δε Συνδικαλιστικό κίνημα της ΟΑ παράλληλα οφείλει, λαμβάνοντας υπόψη ότι η πλειοψηφία της Ελληνικής κοινωνίας απαιτεί να βρεθεί λύση-αναλαμβάνοντας η ίδια μάλιστα και το κόστος της, μελετώντας το σχέδιο, να καταθέσει τις προτάσεις του για αναδιοργάνωση, ανασυγκρότηση και εξυγίανση του Εθνικού Αερομεταφορέα, θέτοντας ως πρώτη προτεραιότητα την διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Το Συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει να ανοίγει, να συντηρεί και να αποχωρεί τελευταίο από το διάλογο.